Onderdeel van het nieuwe ontslagrecht is dat een werkgever aan de werknemer een transitievergoeding verschuldigd is bij beëindiging of het niet verlengen van een (tijdelijke) arbeidsovereenkomst, mits deze minstens 24 maanden heeft geduurd. Door de nieuwe ketenregeling (7:668a BW) is de periode waarbinnen tijdelijke contracten mogen worden gesloten verkort van drie naar twee jaar (tenzij in cao anders is overeengekomen). Een nieuw arbeidscontract nadat twee jaar is verstreken wordt daardoor automatisch een contract voor onbepaalde tijd.

Stel dat uw werkgever na twee jaar tijdelijke contracten u vast in dienst wil nemen maar tegen minder arbeidsuren of een lager salaris, is hij dan een transitievergoeding verschuldigd? En zo ja, moet dan de gehele transitievergoeding worden betaald of naar evenredigheid?

Het antwoord op deze vraag staat niet in de wet. In de door het Ministerie van SZW opgestelde factsheets zijn aanknopingspunten te vinden. Volgens de factsheets vindt bij deeltijdontslag wegens bedrijfseconomische omstandigheden de berekening van de transitievergoeding plaats over dat deel van het contract dat wordt beëindigd. Er is dus een transitievergoeding naar evenredigheid verschuldigd. Het na een periode van twee jaar tijdelijke contracten aanbieden van een nieuw (vast) contract voor minder arbeidsuren kan worden beschouwd als een soort deeltijdontslag. Je zou kunnen stellen dat de werkgever voor de arbeidsuren die komen te vervallen c.q. niet meer worden aangeboden, een transitievergoeding zal moeten betalen.

(gepubliceerd in de Stedendriehoek in november 2015)